به گزارش روابط عمومی دانشگاه علم و فرهنگ به نقل از جهاددانشگاهی، دکتر علیرضا رضوانیان -عضو هیات علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و فرهنگ- و دانش‌آموخته دکتری هوش مصنوعی و از 2 درصد برتر دانشمندان جهان در گفت‌وگو با روابط عمومی جهاددانشگاهی اظهار کرد: فعالیت‌های پژوهشی را از سال ۱۳۸۵ آغاز کردم و در اسفند همان سال اولین مقاله را در کنفرانس بین‌المللی انجمن کامپیوتر ایران در دانشگاه شهید بهشتی تهران ارائه دادم. از بهمن ۱۳۹۷ نیز با دانشگاه علم و فرهنگ از زیرمجموعه‌های جهاددانشگاهی وارد همکاری شدم.

وی با بیان اینکه در حال حاضر در حوزه‌های هوش مصنوعی به‌طور خاص اتوماتای یادگیر و همچنین تحلیل داده به‌طور خاص تحلیل شبکه مشغول به فعالیت هستم گفت: با توجه به انتشار ۵ کتاب بین‌المللی و بیش از ۹۰ مقاله بین‌المللی، در سال‌های بعد از انتشار این کتاب‌ها و مقاله‌ها، مورد توجه پژوهشگران دیگری نیز قرار گرفته و در کتاب‌ها و مقاله آن‌ها مورد استناد قرار گرفته است که باعث شده تا مجموع ارجاعات به پژوهش‌هایی که من با کمک استادان و دانشجویانم انجام دادم ارجاعاتی را در مجموع دریافت کند که در ابتدای فهرست پر ارجاع مقالات ۲ درصد جهان قرار گیرد.

دکتر رضوانیان دررابطه با فعالیت‌های پژوهشی خود گفت: در حال حاضر، فعالیت‌های پژوهشی‌ام بیشتر جنبه بنیادی در زمینه هوش مصنوعی دارد که بخشی از آن‌ها به توسعه مدل‌های اتوماتای یادگیر در حوزه یادگیری تقویتی اختصاص دارد. بخشی از پژوهش‌ها به توسعه مدل‌های تصادفی برای تحلیل شبکه‌های پیچیده و اجتماعی مربوط می‌شود و همچنین فعالیت‌های مختصری هم در زمینه تشخیص بیماری‌ها با استفاده از یادگیری ماشین را با دانشجویان تحصیلات تکمیلی دنبال می‌کنم که به‌عنوان یکی از علاقه‌های من از گذشته بوده است.

این پژوهشگر در مورد اینکه پژوهش چه ضرورتی از نیازهای جامعه را رفع می‌کند، اظهار کرد: علوم مختلف در کنار هم می‌توانند به بشر کمک کنند و اصولا این نگاه درستی نیست که بین علوم مختلف خط‌کشی انجام داد و برخی از علوم را کنار گذاشت یا تضعیف کرد. مثلا بخش زیادی از پیشرفت‌های حوزه مهندسی مدیون مدل‌های ریاضی است که کاملا بنیادی و نظری است یا مثلا زمانی که ۷۰ سال پیش برای اولین بار برای هوش مصنوعی در دانشگاه‌های جهان سرمایه‌گذاری شد تا دهه‌ها توفیق زیادی حاصل نشد و مشکلاتی از جامعه هم در کوتاه‌مدت حل نشد ولی پژوهش‌های مبنایی انجام شده در حوزه هوش مصنوعی در نهایت در طی همین سال‌ها در حال پدیدار شدن در خیلی از امور روزمره و کاربردی است.

وی در رابطه با تاثیر فعالیت هم زمان تدریس و انجام امور تحقیقاتی گفت: تدریس و پژوهش هم‌زمان، به آشنایی بیشتر با مباحث روز و همچنین ایجاد تیم‌های پژوهشی با دانشجویان مستعد و علاقه‌مند کمک می‌کند. وجود دانشجویان جدید در تیم‌های پژوهشی با توجه به پویایی ذهن، آشنایی به ابزارهای جدید و تنوع نگاه آن‌ها به پیشبرد خیلی از موضوعات کمک می‌کند.

دکتر رضوانیان با اشاره به مهم‌ترین مشکل محققان و پژوهشگران در کشورادامه داد: مهم‌ترین مشکل پژوهشگران عجله در رسیدن به نتایج مطلوب یا انتشار مقاله است که البته نیاز اصلی وجود یک چرخه مطالعاتی، مشارکتی و توسعه‌ای است تا به‌تدریج به نتیجه مورد نظر نزدیک شد و گاه ممکن است حتی نتایج مطلوب در طی یکی دو سال هم به دست نیاید.

عضو هیات علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و فرهنگ بیان کرد: مساله بعدی وجود همین شتاب‌زدگی در انتظارات کوتاه‌مدت مدیران و صاحبان صنعت برای رسیدن به محصول مطلوب است. به نظر می‌رسد باید اجازه داد نهاد علم با سازوکارهایی که در طی سده‌ها به وجود آورده است، به‌درستی رسالت خود را به پیش ببرد و کارآفرینان هم در صنعت مسیر خود را برای حل مشکلات جامعه طی کنند.

وی در رابطه با نقش جهاددانشگاهی در حمایت از پژوهشگران گفت: این نهاد می تواند با تأمین فضای آزمایشگاهی برای تیم‌های پژوهشی به‌خصوص دانشجویان با راهنمایی استادان، شکل‌گیری اتاق‌های فکری که صورت‌بندی مسایل را به گونه مناسبی تدوین و همراه با حمایت مالی در اختیار پژوهشگران قرار دهند و فراهم کردن سمینارهای دوره‌ای برای برگزاری سخنرانی‌های علمی-تخصصی و تبادل نظر میان گروه‌های تخصصی از پژوهشگران حمایت کنند.

این پژوهشگر در پایان بیان کرد: در صورت حمایت دانشگاه، به دنبال راه‌اندازی یک آزمایشگاه پژوهشی هستم که به‌صورت نظام‌مند بتواند محیط مناسبی را برای پیشبرد امور مختلف پژوهشی با دانشجویان و سایر علاقه‌مندان را فراهم کند.